نه اسمش عشق است و نه علاقه و نه حتی عادت...

خریت محض است...

دلتنگ کسی باشی که دلش با تو نیست..

پ.ن=این پست صرفا

از آن کسانی است که توهم دلتنگی دارن

بچه که بودم فکر میکردم تمام خوبی ها با عید می آیند...

و تو که دیباچه ی تمام خوبی هایی هم قطعا با بهار میرسی...

در ذهن کودکانه ی من،شما بودید و شکوفه ها و خنده هایی

که هرگز تمام نمی شدند...

آقای من!حالا ذهن بزرگسالم می داند زمان ظهور حضرت است...

مخفی است و تنها خدا عالم است کی پرده ی غیبت کنار خواهد رفت...

اما آرزو دارم در همین بهار،در جمعه ای نیک،یارانت گرد نگین

وجودت جمع شوند...

دعای تحویل سال من،ظهور شما خواهد بود!!!

من و تو هر روز سر ایستگاه،....نه!

من هر روز به امید تو سر ایستگاه...

بغض من حتی دیگر نای شکستن ندارد

چشمان ام خیره تر از همیشه دنبالت می گردد...

وقت تمام شد!!

آخرین اتوبوس آخرین ماه سال هم آمد و رفت

         اما تو

                                                  باز هم نیامدی........